Nynorskordboka
trikot
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein trikot | trikoten | trikotar | trikotane |
Uttale
trikåˊOpphav
frå fransk, av tricoter ‘strikke’Tyding og bruk
- tøyeleg vove eller maskinstrikka stoff
- ettersitjande drakt av trikot (1)
Døme
- ein ballettdansar i trikot