Nynorskordboka
stille 2
іменник середній
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| eit stille | stillet | stille | stilla |
Значення та вживання
- reiskap til å stille (4, 4) noko med;
- i norsk folkemusikk: måte å stemme ei fele på
Приклад
- stillet på ei fele