Nynorskordboka
bohem
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein bohem | bohemen | bohemar | bohemane |
Uttale
boheˊmOpphav
frå fransk , opphavleg ‘person frå Böhmen’Tyding og bruk
- krins av personar, særleg kunstnarar, som lever eit ukonvensjonelt liv
Døme
- den parisiske bohemen
- person som høyrer til bohemen
Døme
- leve som ein bohem