Nynorskordboka
smugle
smugla
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å smuglaå smugle | smuglar | smugla | har smugla | smugl!smugla!smugle! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| smugla + іменник | smugla + іменник | den/det smugla + іменник | smugla + іменник | smuglande |
Походження
frå lågtysk; samanheng med smygeЗначення та вживання
- innføre eller utføre tollpliktige eller forbodne varer eller menneske ulovleg
Приклад
- smugle sprit og sigarettar;
- dei smugla inn våpen;
- smugle flyktningar over grensa
- liste, lure
Приклад
- smugle inn eit tillegg i kontrakten