Nynorskordboka
skugge 1
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein skugge | skuggen | skuggar | skuggane |
Opphav
norrønt skuggi; samanheng med skum (2Tyding og bruk
- mørkt område bak ein ugjennomskinleg ting som ei lyskjelde lyser mot
Døme
- trea kasta lange skuggar i kveldssola;
- det la seg ein skugge over andletet hans – òg: ei dyster mine
- dimme (1
- ein skugge for auga;
- berre vere ein skugge av seg sjølv – ingenting mot det ein har vore;
- utan skugge av tvil – ikkje den minste tvil;
- ein skugge av eit smil – eit lite drag av eit smil;
- 20 °C i skuggen
- mørkare farga eller skravert felt på eit målarstykke eller ei teikning
Døme
- leggje skugge på ei teikning;
- fordele lys og skugge
- mørk flekk
- ha blå skuggar under auga
- brot, skjerm på lue;
Døme
- ei lue med skugge
- person som skyggjer ein annan
Døme
- kome seg unna skuggen sin
Faste uttrykk
- kome i skuggen avbli mindre lagd merke til enn (ein annan)
- setje i skuggenoverstråle, overgå
- han vart sett i skuggen av meir garva folk