Nynorskordboka
silblø, silbløde
silbløda
verb
infinitiv | presens | preteritum | presens perfektum | imperativ |
---|---|---|---|---|
å silblø | silblør | silblødde | har silblødd | silblø! |
har silblødt | ||||
å silblødaå silbløde | silbløder | har silblødd | silblød! | |
har silblødt |
perfektum partisipp | presens partisipp | |||
---|---|---|---|---|
hankjønn / hokjønn | inkjekjønn | bunden form | fleirtal | |
silblødd + substantiv | silblødd + substantiv | den/det silblødde + substantiv | silblødde + substantiv | silblødande |
silblødt + substantiv | ||||
silblødd + substantiv | ||||
silblødt + substantiv |
Opphav
av sileTyding og bruk
blø sterkt
Døme
- silblø frå eit sår i hovudet;
- såret silblødde