Nynorskordboka
post 2
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein post | posten | postar | postane |
Opphav
frå italiensk posto; av latin ponere ‘setje, stille’Tyding og bruk
- tilvist stad for vaktteneste;kontrollpunkt;i jaktmål: stad i terrenget der ein ventar at viltet skal syne seg
Døme
- stå på post;
- forpost;
- vere på sin post;
- postane i eit orienteringsløp;
- elgpost
- underavdeling i sjukehus
Døme
- tre postar på 20 senger kvar
- (underordna) stilling
Døme
- lærarpost;
- søkje halv post;
- seie opp posten (sin)