Nynorskordboka
nakke
substantiv hankjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ein nakke | nakken | nakkar | nakkane |
Opphav
norrønt hnakkiTyding og bruk
Faste uttrykk
- få nokon på nakkenfå nokon etter seg;
få med nokon å gjere- ein råkøyrar kan få politiet på nakken
- ha auge i nakkenvere på vakt, vere påpasseleg
- kaste med nakkenvere overlegen
- knekkje nakkenta på seg noko ein ikkje greier
- ha eit mål som ein lett kan knekkje nakken på
- ta beina på nakkenskunde seg;
flykte av stad - ta seg sjølv i nakkenta seg saman