Nynorskordboka
løyve 1
іменник середній
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| eit løyve | løyvet | løyve | løyva |
Походження
norrønt leyfi; samanheng med lov (1Значення та вживання
Приклад
- be om løyve til å gjere noko
- løyve (1, 1) frå offentleg styresmakt, særleg til å drive ei viss verksemd;
Приклад
- søkje om løyve til å drive apotek
- som etterledd i ord som
- advokatløyve
- byggjeløyve
- drosjeløyve
- innreiseløyve