Nynorskordboka
kontrapunkt
іменник середній
однина | множина | ||
---|---|---|---|
неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
eit kontrapunkt | kontrapunktet | kontrapunkt | kontrapunkta |
Походження
av latin (punctum) contra punctum ‘(note) mot note’Значення та вживання
- komposisjonsform der ein set ein eller fleire melodiar til ein hovudmelodi
- kvar av dei melodiane som ein set til ein hovudmelodi i kontrapunkt (1)
- to eller fleire melodiar i kontrapunkt (1) som kling saman