Nynorskordboka
konfirmasjon
іменник чоловічий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| ein konfirmasjon | konfirmasjonen | konfirmasjonar | konfirmasjonane |
Походження
gjennom tysk, frå latin ‘stadfesting’; jamfør konfirmereЗначення та вживання
- kyrkjeleg seremoni der ungdomar etter ei opplæringstid stadfester dåpspakta
- alternativ ikkje-kristen seremoni som markerer overgangen frå barndom til vaksenliv
- i jus: offisiell stadfesting
Приклад
- konfirmasjon av testament
Фіксовані вирази
- borgarleg konfirmasjonnemning for humanistisk konfirmasjon, brukt fram til 2005
- humanistisk konfirmasjonfrå 2005: humanetisk seremoni og opplæringstid for ungdom som ønskjer eit alternativ til kyrkjeleg konfirmasjon;
jamfør borgarleg konfirmasjon - stå til konfirmasjonla seg konfirmere (2)