Nynorskordboka
koloritt
іменник чоловічий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| ein koloritt | koloritten | kolorittar | kolorittane |
Походження
frå italiensk ‘farga’; jamfør kolorereЗначення та вживання
- samansetjing av fargar (i eit målarstykke);
- klangfarge (1) i eit musikkstykke