Nynorskordboka
kaptein
іменник чоловічий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| ein kaptein | kapteinen | kapteinar | kapteinane |
Походження
gjennom nederlandsk kapitein og fransk capitaine, frå mellomalderlatin capitaneus; av latin caput ‘hovud’Значення та вживання
- i Forsvaret: offisersgrad mellom løytnant og major;jamfør kapteinløytnant og rittmeister
Приклад
- kapteinen er leiar eller nestkommanderande for eit kompani
Приклад
- kapteinen gav ordre om at alle skulle forlate skipet
- som etterledd i ord som
- flaggkaptein
- kommandørkaptein
- orlogskaptein
- i idrett: spelar som er leiar for lagkameratane
Приклад
- han var kaptein da laget vart seriemeister;
- kapteinen sette straffen i mål
- som etterledd i ord som
- lagkaptein