Nynorskordboka
major
іменник чоловічий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| ein major | majoren | majorar | majorane |
Походження
gjennom tysk og spansk; frå latin maior ‘større’, komparativ av magnus ‘stor’Значення та вживання
offiser med grad mellom kaptein og oberstløytnant