Nynorskordboka
kalesje
substantiv hokjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ei kalesje | kalesja | kalesjer | kalesjene |
Opphav
gjennom tysk Kalesche; frå tsjekkisk kolesaTyding og bruk
- tak på vogn eller båt som kan klappast saman eller skuvast ned
- lett firehjuls køyretøy med kalesje (1)