Nynorskordboka
interpellasjon
substantiv hankjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ein interpellasjon | interpellasjonen | interpellasjonar | interpellasjonane |
Opphav
frå latin , av interpellare; jamfør interpellereTyding og bruk
førespurnad frå medlem av nasjonalforsamling til regjering eller regjeringsmedlem
Døme
- statsråden svarte på interpellasjonen