Nynorskordboka
instruktør
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein instruktør | instruktøren | instruktørar | instruktørane |
Opphav
gjennom fransk; frå latinTyding og bruk
- person som instruerer;
Døme
- instruktøren på kurset var særs dyktig
- person som har ansvaret for dei kunstnarlege (og tekniske) sidene ved innøving og produksjon av film, teater, tv-program eller liknande;
Døme
- instruktøren for stykket var utanlandsk