Nynorskordboka
lærar
substantiv hankjønn
eintal | fleirtal | ||
---|---|---|---|
ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
ein lærar | læraren | lærarar | lærarane |
Opphav
av lære (3Tyding og bruk
person som underviser nokon, særleg elevar i skulen
Døme
- vere lærar i historie;
- tilsetje fleire lærarar i skulen;
- ho var den første læraren min i gitarspel
- som etterledd i ord som
- faglærar
- fysikklærar
- norsklærar
- privatlærar
- sjåførlærar
- skilærar