Nynorskordboka
institusjonalisere
institusjonalisera
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å institusjonaliseraå institusjonalisere | institusjonaliserer | institusjonaliserte | har institusjonalisert | institusjonaliser! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| institusjonalisert + іменник | institusjonalisert + іменник | den/det institusjonaliserte + іменник | institusjonaliserte + іменник | institusjonaliserande |
Значення та вживання
- gjere til ein institusjon (1);få i faste former
Приклад
- ei førebels ordning som sidan vart institusjonalisert
- plassere i ein institusjon (2)
Приклад
- mange eldre blir institusjonaliserte