Artikkelside

Nynorskordboka

hekk 2

substantiv hankjønn

Bøyningstabell for dette substantivet
eintal		fleirtal
ubunden form	bunden form	ubunden form	bunden form
ein hekk	hekken	hekkar	hekkane

Opphav

av lågtysk hek; samanheng med hake (

Tyding og bruk

rom til stråfôr med grind som dyra kan nå fôret gjennom
attarste, øvste del av eit fartøy;
bakarste del av ein bil
Døme
- hekken på bilen har fått ein skade
grind (3) med spildrer til å ha på sida av eit lass