Nynorskordboka
furu, fure 1
іменник жіночий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| ei fure | fura | furer | furene |
| ei furu | furua | furuer | furuene |
Походження
norrønt fura, genitiv, dativ og akkusativ furuЗначення та вживання
- eviggrønt bartre i furufamilien med fleirårige lange nåler som sit i grupper på to, tre eller fem;Pinus sylvestris
Приклад
- ei stor furu;
- kjenne lukta av furu
- materiale av furu (1)
Приклад
- eit bord i furu;
- døra er laga av furu