Nynorskordboka
forstumme
forstumma
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å forstummaå forstumme | forstummar | forstumma | har forstumma | forstum!forstumma!forstumme! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| forstumma + іменник | forstumma + іменник | den/det forstumma + іменник | forstumma + іменник | forstummande |