Nynorskordboka
forgylle
forgylla
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å forgyllaå forgylle | forgyller | forgylte | har forgylt | forgyll! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| forgylt + іменник | forgylt + іменник | den/det forgylte + іменник | forgylte + іменник | forgyllande |
Походження
frå lågtysk; jamfør gullЗначення та вживання
- trekkje med eit tynt lag gull eller materiale som liknar gull
Приклад
- forgylle ei sølje
- gje gulaktig, skinande glans
Приклад
- solstrålane forgyller landskapet
- gjere vakrare enn røynda;
Приклад
- ein forfattar som forgyller tida vi lever i