Nynorskordboka
verdi
substantiv hankjønn
| eintal | fleirtal | ||
|---|---|---|---|
| ubunden form | bunden form | ubunden form | bunden form |
| ein verdi | verdien | verdiar | verdiane |
Opphav
av norrønt verð, verde samanheng med, norrønt virði, verdi av, lågtysk werdie; av verd (4Tyding og bruk
- den eigenskapen at noko gjeld for så eller så mykje i handel, omsetnad eller byte;pris (1, pengar
Døme
- huset stig i verdi;
- kontante pengar og andre verdiar
- meir eller mindre nyttig, viktig eller verknadsfull eigenskap ved noko
Døme
- eit tiltak av stor verdi;
- ei prøve utan verdi;
- ha liten verdi som prov;
- dei ævelege verdiane i livet;
- åndelege verdiar;
- ha musikalsk, litterær verdi
- i fagmål: storleik uttrykt i eit visst tal
Døme
- noteverdi;
- talverdi;
- rekne med negative verdiar