Nynorskordboka
desentralisere
desentralisera
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å desentraliseraå desentralisere | desentraliserer | desentraliserte | har desentralisert | desentraliser! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| desentralisert + іменник | desentralisert + іменник | den/det desentraliserte + іменник | desentraliserte + іменник | desentraliserande |
Походження
frå franskЗначення та вживання
spreie (offentleg makt og liknande) på fleire stader eller organ;
flytte eller spreie (verksemd) frå senter til utkantar;
gjere mindre sentralisert
Приклад
- desentralisere statsinstitusjonane
- brukt som adjektiv
- desentralisert utbygging