Nynorskordboka
sentralisere
sentralisera
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å sentraliseraå sentralisere | sentraliserer | sentraliserte | har sentralisert | sentraliser! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| sentralisert + іменник | sentralisert + іменник | den/det sentraliserte + іменник | sentraliserte + іменник | sentraliserande |
Походження
gjennom fransk, frå latin; jamfør sentral (2Значення та вживання
samle verksemd, forvaltning, administrasjon eller liknande på ein eller nokre få stader;
samle under felles leiing
Приклад
- skulane i kommunen er sentraliserte