Bokmålsordboka
bråbremse
дієслово
інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
---|---|---|---|---|
å bråbremse | bråbremser | bråbremsa | har bråbremsa | bråbrems! |
bråbremset | har bråbremset | |||
дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
---|---|---|---|---|
чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
bråbremsa + іменник | bråbremsa + іменник | den/det bråbremsa + іменник | bråbremsa + іменник | bråbremsende |
bråbremset + іменник | bråbremset + іменник | den/det bråbremsede + іменник | bråbremsede + іменник | |
den/det bråbremsete + іменник | bråbremsete + іменник |
Значення та вживання
bremse (2, 1) plutselig
Приклад
- bussen bråbremset