Bokmålsordboka
utøve
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å utøve | utøver | utøva | har utøva | utøv! |
| utøvde | har utøvd | |||
| utøvet | har utøvet | |||
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| utøva + іменник | utøva + іменник | den/det utøva + іменник | utøva + іменник | utøvende |
| utøvd + іменник | utøvd + іменник | den/det utøvde + іменник | utøvde + іменник | |
| utøvet + іменник | utøvet + іменник | den/det utøvede + іменник | utøvede + іменник | |
| den/det utøvete + іменник | utøvete + іменник | |||
Значення та вживання
ha som yrke, praktisere
Приклад
- hun utøver en sjelden kunstart;
- juss må utøves med skjønn