Bokmålsordboka
ugrunnet, ugrunna
прикметник
однина | множина | ||
---|---|---|---|
чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | |
ugrunna | ugrunna | ugrunna | ugrunna |
ugrunnet | ugrunnet | ugrunnede | ugrunnede |
ugrunnete | ugrunnete |
Значення та вживання
Приклад
- beskyldningene mot dem var ugrunnede