Bokmålsordboka
ubegrunnet, ubegrunna
прикметник
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | |
| ubegrunna | ubegrunna | ubegrunna | ubegrunna |
| ubegrunnet | ubegrunnet | ubegrunnede | ubegrunnede |
| ubegrunnete | ubegrunnete | ||
Значення та вживання
som ikke er begrunnet;
Приклад
- en ubegrunnet påstand