Bokmålsordboka
ubønnhørlig
прикметник
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | |
| ubønnhørlig | ubønnhørlig | ubønnhørlige | ubønnhørlige |
Походження
jamfør bønnhøreЗначення та вживання
som ikke lar seg påvirke eller stanse;
streng, uavvendelig
Приклад
- en ubønnhørlig skjebne
- brukt som adverb:
- ferien nærmet seg ubønnhørlig slutten