Bokmålsordboka
tilsmusse
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å tilsmusse | tilsmusser | tilsmussa | har tilsmussa | tilsmuss! |
| tilsmusset | har tilsmusset | |||
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| tilsmussa + іменник | tilsmussa + іменник | den/det tilsmussa + іменник | tilsmussa + іменник | tilsmussende |
| tilsmusset + іменник | tilsmusset + іменник | den/det tilsmussede + іменник | tilsmussede + іменник | |
| den/det tilsmussete + іменник | tilsmussete + іменник | |||
Значення та вживання
Приклад
- tilsmusse noens gode navn og rykte