Bokmålsordboka
stusslig
прикметник
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | |
| stusslig | stusslig | stusslige | stusslige |
| ступені порівняння | ||
|---|---|---|
| вищий | найвищий неозначена форма | найвищий означена форма |
| stussligere | stussligst | stussligste |
Походження
trolig av stuss (4Значення та вживання
- som ikke vekker interesse eller engasjement;
Приклад
- det er stusslig å være alene;
- det var en stusslig sommer
- i dårlig forfatning;
Приклад
- et stusslig sted