Bokmålsordboka
stilisere
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å stilisere | stiliserer | stiliserte | har stilisert | stiliser! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| stilisert + іменник | stilisert + іменник | den/det stiliserte + іменник | stiliserte + іменник | stiliserende |
Походження
gjennom tysk, fra italiensk; av stilЗначення та вживання
- brukt som adjektiv:
- male stiliserte blomster;
- en stilisert fortelling