Bokmålsordboka
speil
іменник середній
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| et speil | speilet | speil | speilaspeilene |
Походження
norrønt spegill, gjennom lavtysk spegel; fra latin speculumЗначення та вживання
- blank plate av metall eller glass (med belegg på baksiden) som reflekterer lysstråler og dermed gir bilder
Приклад
- se seg i speilet;
- henge opp et nytt speil
- som etterledd i ord som
- bakspeil
- lommespeil
- blank, glatt overflate
- som etterledd i ord som
- vannspeil
- avgrenset overflate
- som etterledd i ord som
- akterspeil
- dørspeil
Фіксовані вирази
- riset bak speilettrussel som en har i bakhånd