Bokmålsordboka
skjene
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å skjene | skjener | skjena | har skjena | skjen! |
| skjenet | har skjenet | |||
| skjente | har skjent |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| skjena + іменник | skjena + іменник | den/det skjena + іменник | skjena + іменник | skjenende |
| skjenet + іменник | skjenet + іменник | den/det skjenede + іменник | skjenede + іменник | |
| den/det skjenete + іменник | skjenete + іменник | |||
| skjent + іменник | skjent + іменник | den/det skjente + іменник | skjente + іменник | |
Походження
beslektet med skeineЗначення та вживання
- fare ut til siden
Приклад
- skjene hit og dit;
- bilen skjente ut;
- skjene av sted
- om krøtter: fare av sted (for å bli kvitt plagsomme insekter)
Приклад
- kuene skjente som gale