Bokmålsordboka
bedyre
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å bedyre | bedyrer | bedyra | har bedyra | bedyr! |
| bedyret | har bedyret | |||
| bedyrte | har bedyrt |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| bedyra + іменник | bedyra + іменник | den/det bedyra + іменник | bedyra + іменник | bedyrende |
| bedyret + іменник | bedyret + іменник | den/det bedyrede + іменник | bedyrede + іменник | |
| den/det bedyrete + іменник | bedyrete + іменник | |||
| bedyrt + іменник | bedyrt + іменник | den/det bedyrte + іменник | bedyrte + іменник | |
Вимова
bedyˊreПоходження
etter tysk beteuernЗначення та вживання
forsikre (1) høytidelig
Приклад
- bedyre sin uskyld;
- de bedyret at hvert ord var sant;
- bedyre høyt og hellig