Bokmålsordboka
påtegne
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å påtegne | påtegner | påtegna | har påtegna | påtegn! |
| påtegnet | har påtegnet | |||
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| påtegna + іменник | påtegna + іменник | den/det påtegna + іменник | påtegna + іменник | påtegnende |
| påtegnet + іменник | påtegnet + іменник | den/det påtegnede + іменник | påtegnede + іменник | |
| den/det påtegnete + іменник | påtegnete + іменник | |||