Bokmålsordboka
nasjonalisere
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å nasjonalisere | nasjonaliserer | nasjonaliserte | har nasjonalisert | nasjonaliser! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| nasjonalisert + іменник | nasjonalisert + іменник | den/det nasjonaliserte + іменник | nasjonaliserte + іменник | nasjonaliserende |
Походження
jamfør nasjonalЗначення та вживання
gjøre til statseiendom;
Приклад
- all tungindustri skal nasjonaliseres