Bokmålsordboka
materialisere
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å materialisere | materialiserer | materialiserte | har materialisert | materialiser! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| materialisert + іменник | materialisert + іменник | den/det materialiserte + іменник | materialiserte + іменник | materialiserende |
Походження
gjennom fransk, fra senlatin materialis; jamfør materialeЗначення та вживання
gi synlig, fysisk form;
Приклад
- kontrakten blir materialisert i arbeidsplasser
- brukt som adjektiv:
- framstille det onde i materialisert form
Фіксовані вирази
- materialisere segfå fysisk form;
vise seg- planer blir vedtatt, og prosjektene materialiserer seg