Bokmålsordboka
len
іменник середній
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| et len | lenet | len | lenalenene |
Походження
norrønt lén, fra lavtysk; samme opprinnelse som lån (2Значення та вживання
- om eldre forhold: råderett over en fyrstes jordegods mot visse gjenytelser, for eksempel krigstjeneste;jamfør lensvesen
Приклад
- få i len;
- gi i len
- om eldre forhold: embetsdistrikt i Danmark-Norge fra 1300-tallet til 1662, avløst av amt
- i Sverige og Finland: administrasjonsområde (län) som svarer til fylke