Bokmålsordboka
karabin
іменник чоловічий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| en karabin | karabinen | karabiner | karabinene |
Походження
av fransk carabine, av carabin ‘karabinier’Значення та вживання
- kort, lett gevær, tidligere brukt av kavalerister
Приклад
- han tok karabinen og skjøt
Приклад
- klatresele, tau og karabiner må benyttes