Bokmålsordboka
kapitulasjon
іменник чоловічий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| en kapitulasjon | kapitulasjonen | kapitulasjoner | kapitulasjonene |
Походження
fra fransk; jamfør kapitulereЗначення та вживання
det å kapitulere (1);
Приклад
- full militær kapitulasjon;
- betingelsesløs kapitulasjon