Bokmålsordboka
invitasjon
іменник чоловічий
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| en invitasjon | invitasjonen | invitasjoner | invitasjonene |
Походження
fra latin , av invitare; jamfør invitereЗначення та вживання
Приклад
- få skriftlig invitasjon til et bryllup;
- si ja til invitasjonen
- kort eller lignende med invitasjon (1)
Приклад
- sende ut trykte invitasjoner