Bokmålsordboka
gjespe
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å gjespe | gjesper | gjespa | har gjespa | gjesp! |
| gjespet | har gjespet | |||
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| gjespa + іменник | gjespa + іменник | den/det gjespa + іменник | gjespa + іменник | gjespende |
| gjespet + іменник | gjespet + іменник | den/det gjespede + іменник | gjespede + іменник | |
| den/det gjespete + іменник | gjespete + іменник | |||
Походження
norrønt geispa; beslektet med geipeЗначення та вживання
det å åpne munnen vidt opp og puste inn luft og deretter støte den ut igjen (når en er søvnig eller kjeder seg)
Приклад
- sitte og gjespe;
- gjespe av kjedsomhet;
- gjespe høyt;
- gjespe kjeven av ledd