Bokmålsordboka
ankring
substantiv hankjønn eller hunkjønn
kjønn | entall | flertall | ||
---|---|---|---|---|
ubestemt form | bestemt form | ubestemt form | bestemt form | |
hankjønn | en ankring | ankringen | ankringer | ankringene |
hunkjønn | ei/en ankring | ankringa |
Betydning og bruk
det å ankre
kjønn | entall | flertall | ||
---|---|---|---|---|
ubestemt form | bestemt form | ubestemt form | bestemt form | |
hankjønn | en ankring | ankringen | ankringer | ankringene |
hunkjønn | ei/en ankring | ankringa |