Bokmålsordboka
friste 2
дієслово
інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
---|---|---|---|---|
å friste | frister | frista | har frista | frist! |
fristet | har fristet | |||
дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
---|---|---|---|---|
чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
frista + іменник | frista + іменник | den/det frista + іменник | frista + іменник | fristende |
fristet + іменник | fristet + іменник | den/det fristede + іменник | fristede + іменник | |
den/det fristete + іменник | fristete + іменник |
Походження
norrønt fresta ‘utsette, gi en frist’Значення та вживання
Приклад
- friste livet;
- friste en usikker tilværelse