Bokmålsordboka
resignering 1
іменник чоловічий або жіночий
| рід | однина | множина | ||
|---|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма | |
| чоловічий | en resignering | resigneringen | resigneringer | resigneringene |
| жіночий | ei/en resignering | resigneringa | ||
Вимова
resigneˊringПоходження
av resignere (1Значення та вживання
det å gi opp, finne seg i skjebnen;
Приклад
- få følelsen av resignering