Bokmålsordboka
elfenbein, elfenben
іменник середній
| однина | множина | ||
|---|---|---|---|
| неозначена форма | означена форма | неозначена форма | означена форма |
| et elfenbein | elfenbeinet | elfenbein | elfenbeinaelfenbeinene |
| et elfenben | elfenbenet | elfenben | elfenbenaelfenbenene |
Походження
fra tysk, omdannet av elefantbeinЗначення та вживання
- støttann fra eller på elefant eller andre store pattedyr som hvalross og narhval
Приклад
- elfenbein mangler emalje
- hardt gulhvitt materiale fra elfenbein (1)
Приклад
- elfenbein av hvalrosstann;
- vakre redskaper i bein, horn og elfenbein