Bokmålsordboka
duplisere
дієслово
| інфінітив | теперішній | минулий | теперішній доконаний | імператив |
|---|---|---|---|---|
| å duplisere | dupliserer | dupliserte | har duplisert | dupliser! |
| дієприкметник минулого часу | дієприкметник теперішнього часу | |||
|---|---|---|---|---|
| чоловічий / жіночий рід | середній рід | означена форма | множина | |
| duplisert + іменник | duplisert + іменник | den/det dupliserte + іменник | dupliserte + іменник | dupliserende |
Походження
fra latin ‘fordoble’Значення та вживання
Приклад
- duplisere funksjonene i storfylket;
- boka inneholdt sider som er dupliserte
- komme med duplikk